Dag 1
Na maanden van voorbereiding en 3 laatste spannende dagen is het eindelijk zover. De ambassade heeft het dus nog even spannend gemaakt om de visa van Max en Duncan voor 1 jaar i.p.v. 2 jaar af te geven. Maar na 3 zenuwslopende dagen en 1 dag voor vertrek kunnen ze dan toch hun visum voor 2 jaar ophalen.
Donderdag 9 januari vertrekken Max, Tys en Duncan samen met Robert, Piet, Esther en Ronja naar Zuid-Afrika. De vlucht heen ging via Heathrow en Johannesburg naar Durban. Naar Heathrow ging alles goed, maar dat was ook de enige vlucht die volgens schema ging deze reis. In Heathrow moesten we wachten op een verlaat toestel. Gelukkig konden we wel op tijd in Johannesburg zijn voor de laatste vlucht, maar helaas gooide Frankrijk roet in het eten want daar gingen ze staken en moesten we omvliegen via Egypte. Hierdoor werd het wel heel spannend en helaas, zoals al een beetje verwacht, misten we de deze vlucht.
Het thuisfront volgt de vlucht op de voet. 
Een lang verhaal volgt, ik zal jullie er niet mee vermoeien 😉 maar het kwam er op neer dat Robert, Max, Duncan, Ronja en ik in het volgende vliegtuig naar Durban zaten maar Piet en Tys helaas (door een koffer) niet. Gelukkig zijn zij een aantal uurtjes later die dag ook veilig aangekomen.
Aangekomen in Durban eerst maar koffie en wat eten. De temperatuur is zeer aangenaam en zeker 20 graden hoger dan waar vandaan komen. Gelukkig was (bijna) iedereen hier goed op voorbereid en hebben zij hun zomerse kloffie aan. De eerste ervaring Zuid Afrika ervaart de jeugd op het terras. Ze hadden wat lekkers uitgezocht maar de ober wist nog wel wat lekkerders maar ook 2 keer zo duur ;-).
Nu bekend was dat Piet en Tys toch een aantal uren moesten wachten op hun vlucht hebben we besloten vast naar de B&B te gaan in Durban North, deze was geregeld door Jonathan, de voogd van de jongens de komende 2 jaar. En hoe kom je daar? Auto huren of toch maar een taxi? Eerst maar besloten het verkeer van ZA van dichtbij te ervaren voordat we zelf in een auto stappen. Want naast misschien andere verkeersregels is het ook links rijden. Ervaringsdeskundigen hadden ons al aangeraden met Uber te reizen. Dus Duncan UberApp laten installeren en een taxi laten bestellen. Dit moeten ze tenslotte straks ook zelf allemaal doen. Na een paar minuten staat onze taxi op de afgesproken plek. Taxi chauffeurs zijn niet heel spraakzaam hier. De wegen zijn prima en na een minuut of 20 zijn we op de plek van bestemming. Onderweg gekke dingen gezien. Mensen lopen langs de snelweg maar ook midden op de snelweg op de vangrails. Ook nare dingen gezien zoals de echte sloppenwijken die je op tv ziet en mensen die bij de verkeerslichten staan te bedelen. Maar ook mooie dingen, want naast mensen op de weg liepen er ook apen en de natuur is prachtig.
We zijn blij dat we er zijn, de reis heeft vanaf huis nu bijna 24 uur geduurd. Achter een hek (alle huizen hebben daar een hek…en honden op het terrein) is de prachtige B&B. Mooie kamers met airco en palmbomen in de tuin. Ook is er een fijn zwembad. We maken kennis met Jonathan en maken afspraken voor de komende dagen. Zaterdag rondje school en uniform en dergelijke passen en zondag kunnen de heren hun spullen alvast kwijt in het hostel. Goed geregeld dan is dat alvast klaar.
Na een aantal uurtjes zijn ook Piet en Tys veilig aangekomen. We zijn weer compleet. Op aanraden van Jonathan wezen eten bij een Italiaan. Onderweg kwamen we langs Northwood school. Een mooi eerste fotomoment van de heren voor hun nieuwe school. Het was erg gezellig.
Dag 2
Begint vroeg. Er moet veel geregeld worden vandaag. Na een lekker ontbijtje bij het zwembad en wat aapjes op de achtergrond gaan we naar Jonathan die ons zal rondleiden door de school en het terrein er omheen. Het weer is heerlijk, het wordt tegen de 30 graden vandaag. Het terrein van de school is groot. Er is een heel groot sportveld omringd door prachtige bomen ( en weer die aapjes) en in de verte zie je de Indische Oceaan. Ook hebben ze een eigen zwembad. Sport is hier een erg belangrijk onderdeel. Jonathan kan niet de hele school laten zien, niet alles is open maar we hebben een goede indruk gekregen. In een kleine ruimte is de ‘winkel’ waar ze alles verkopen wat de jongens nodig hebben voor school. Ze krijgen een heel pakket met broeken, overhemden en een blazer maar ook polo’s, korte broeken en natuurlijk hun rugbykit. Wat zijn ze trots! Op alles staat het embleem op van Northwood School. Bepakt en bezakt gaan we weer naar de B&B waar de heren eerst maar eens hun uniform aandoen. Weer even op de foto met z’n drieën. De een op schoenen, de ander op sokken en de laatste op blote voeten :-). Snel dat ding weer uit want het is veel te warm. Tijd om te gaan shoppen. Want de heren moeten nog heel wat spullen halen. In het hostel is alleen een bed, matras en een kast. Dus een Uber besteld en met z’n zevenen, ja 7, in de taxi.
Het past net allemaal, vraag niet hoe, haha. We gaan naar een winkelcentrum een paar kilometer verderop en daar aangekomen schijnt echt van alles te zitten. Van adidas tot vodafone. En veel eten.
De winkelwagen wordt volgeladen met kussens, dekbedden, overtrekken etc etc en natuurlijk een rugbybal. 2 Ubers besteld en hup terug naar de B&B. Daar aangekomen is er een vermissing, want waar is het kussen van Tys. Nergens te bekennen. Dus waarschijnlijk ontvreemd uit onze boodschappenkar. Niemand die iets gezien had. Er slaapt vast iemand heel lekker nu ;-).
Weer lekker uit eten geweest, dit keer iets dichterbij de B&B. Op aanraden van Jonathan nog naar Plan B. Plan B is een begrip daar. Hier kun je de lekkerste wafels met ijs krijgen. Hij had niet gelogen.
Dag 3
Weer lekker op tijd er uit. Het is wederom heerlijk weer. Weer een lekker ontbijtje. Vandaag staat een rondleiding in het hostel op de agenda en de jongens kunnen hun spullen er vast heen brengen. Dus koffers herpakken en wat niet meer nodig is de komende 2 dagen kan alvast mee. Kleding wordt nog even gemerkt, de was wordt centraal gewassen dus dit is wel nodig. De jongens zijn erg enthousiast en zijn erg nieuwsgierig waar ze de komende 2 jaar zullen verblijven. We hebben weer afgesproken met Jonathan. We gaan naar de kamer die voor de jongens is. Er staan ongeveer 8 bedden en ze kunnen nu nog kiezen want ze zijn de eersten. Het is een beetje opgeknapt, er staan nieuwe kasten. Alleen is het is hostel is nog niet aangepast op onze Hollandse jongens. De bedden zijn minimaal 1.80 lang geloof ik en passen ze niet heel goed onder de douches, het mag de pret niet drukken de jongens zijn best tevreden. Wel hebben ze medelijden met, ik geloof dat het een Tsjech is van 2 meter 6. Die komt ook bij hen op de kamer.
Het zweet gutst uit alle poriën van de jongens na het opmaken van de bedden en de spullen uitpakken en in de kast leggen. Helaas hier geen airco, haha. Conclusie is dat het misschien toch handig is om die ventilator te halen. Ook dit was een tip van de ervaringsdeskundige. Dit was in ons geval Pepijn, hij heeft net de 2 jaar afgemaakt en is gescout voor een club in Kaapstad waar hij nu studeert en speelt.
Nu alles is geregeld, is het tijd voor wat ontspanning. We willen in ieder geval graag even op het strand kijken. Het is erg warm deze dag. Maar dat mag de pret niet drukken. Deze Nederlanders gaan lekker midden op de dag naar het strand.
We zijn door Jonathan wel gewaarschuwd. Ook belangrijk voor de jongens om te onthouden. Je kunt niet zomaar overal heen. Sommige stukken strand zijn gevaarlijk. Er is veel armoede en dit zit in bepaalde gebieden waar je gewoon beter niet kunt komen.
Het stuk waar wij denken naar toe te lopen is veilig. Maar waar we heen willen lukt niet helemaal want er zit een klein vliegveld tussen. De heren zijn het vast niet met me eens, haha, maar ik vond het best een beetje spannend. Niet wetend waar we precies uit zouden komen. Gelukkig viel het mee, maar we zijn toch niet al te lang gebleven. Maar we hebben toch met onze voeten even in de oceaan gestaan.
Je kunt hier ook niet zomaar zwemmen, er zijn heel veel haaien. Wil je zwemmen dan moet je naar een speciaal stuk strand waar haaiennetten zijn.
Op de terugweg nog even langs de supermarkt waar ze gelukkig ook (genoeg) ventilators verkopen maar helaas voor Tys geen kussens ;-). Deze supermarkt ligt in een veilige omgeving, de jongens kunnen dus hier met een gerust hart naar toe lopen. Het is erg warm, we besluiten lekker terug te gaan zodat er gezwommen en gedronken kan worden. Er wordt een lekker potje water rugby gespeeld. We hebben het erg gezellig met elkaar. Nog even een lekker hapje gegeten. Morgen alweer de laatste dag voor ons als ouders/zus. Vanaf dinsdag moeten ze het allemaal zelf doen en regelen.
Dag 4
Na enig overleg is besloten vandaag richting Durban te gaan. We gingen eerst kijken bij het stadion van de Sharks, de plaatselijke rugbyclub. Afgelopen vrijdag was er een wedstrijd geweest tegen Rusland, deze hebben de jongens helaas gemist door de vertraagde vluchten.
Daar aangekomen zijn de Russen aan het trainen. Piet probeert nog een rondleiding te regelen, maar helaas is er niemand beschikbaar omdat met ons te doen. Dus even rondgekeken en de training gekeken.
Het was weer een warme dag daarom hadden we al eerder afgesproken om naar het uShaka Marine World te gaan. Hier kan je o.a. haaien zien maar er is ook een waterpark. Helaas hadden we de kleine letters niet gelezen want op maandag is het waterpark gesloten. Jammer maar het mocht de pret niet drukken. Het aquarium was mooi en lekker fris. Ook nog een dolfijnenshow mogen meemaken en allerlei giftige en niet giftige reptielen gezien. Het uShaka Marine World ligt aan de oceaan en je kunt vanuit hier de boulevard op. Dus lekker een stuk gelopen. Tot het moment dat we in een minder deel kwamen van Durban. Twee jongens liepen best een stuk vooruit. Deze teruggefloten waarop ze wat verbaasd reageerden. We zijn toch lekker aan het lopen? Ja maar kijk eens om je heen?
Oh….Dus Uber besteld en een stukje terug gelopen. Op de heenweg hadden we ook weer niet zulke leuke dingen gezien. Mensen die op de stoep liggen waarvan je niet kunt zien of ze nog leven of niet. Ook bewaakte supermarktjes, bewaakt door iemand met een geweer, kwamen we tegen. De terugweg was nog een tikkie erger. We kwamen door een stuk Durban waar we werden aangestaard door groepjes mensen. Voor het stoplicht ging de taxi op slot en de ramen deden we maar even dicht. De jongens waren zeer onder de indruk. Aan de ene kant goed dat ze ook deze kant even van dichtbij meemaken. Het blijkt dus geen onzin van de verhalen van Jonathan. Je moet echt goed bedenken waar je wel en waar je niet naar toe moet gaan. Goed dat ze deze kant van dichtbij hebben gezien. De laatste avond eten we nogmaals bij de Italiaan. Helaas niet de leuke serveerster van de eerste avond maar wel een leuke en wat onzekere ober. En wie Piet en Robert een beetje kennen, hebben vast en zeker een beetje medelijden met deze jongen ;-).
Dag 5
Het is erg vroeg opstaan vandaag. De Uber komt al vroeg. Onze vlucht vertrekt rond 6:30 uur. We moeten nu echt afscheid nemen. Raar om de jongens op dit tijdstip achter te laten maar Jonathan heeft ons op het hart gedrukt goed voor jongens te zorgen. Een voorlopig laatste knuffel en kus en off we go.
In stilte rijden we naar het vliegveld. Een goede vlucht volgt, helemaal op schema. Het waren wel 2 spannende landingen door dat we van 30 graden en blauwe lucht in een grijze stormachtige dag in GB en Nederland aankwamen maar we zijn weer veilig thuis.
De komende tijd zullen we de jongens vragen om verslag te doen van wat ze meemaken. Dit zal ook op de website te lezen zijn.