FF een klein ( nutteloos ) verslag van mijn ietwat te korte uitje naar Northwood School te Durban.
Mijn eerste indruk dat t wel heel mooi is qua omgeving en het was een lekkere temperatuur (+/- 30 graden), maar de eerste week was natuurlijk wat saai, school was er niet en de training was ook nog niet aan de gang, nix te doen dus en daar krijg je een beetje heimwee van. Maar na een kleine week was dat over, want we gingen rugby trainen, de school begon en je begint mensen te leren kennen waarmee je traint en met wie je in de klas zit.
School in Zuid Afrika is anders dan in Nederland, je hebt in plaats van groep 1 tm 8 en klas 1 tm 6 heb je grade 1 tot 12, allemaal op het zelfde niveau. Je moet daar ook een school uniform dragen wat op zich niet heel erg is, maar moet je op maandag altijd je blazer aan, omdat dan Assembly is en als het dan 30 graden is word het een beetje zweterig hier en daar.
De rugby sfeer in Zuid Afrika is echt ongekend, ik speel op dit moment in het 2 e en er zitten toch pak m beet bijna 2000 man op de tribune om ons aan te moedigen, dat zegt genoeg hoe het hier leeft. Al je schoolgenoten zingen op de tribune en als je het veld opkomt dan ren je door een tunnel van schoolgenoten, en de rest van de supporters zingen voor hun team, dat is best indrukwekkend voor de eerste keer. En alles verdubbeld qua lawaai en intensiteit als het eerste team het veld op komt rennen. Zij zijn de trots van de school en de omgeving, zij worden als helden beschouwd in de school. En de kwaliteit en professionaliteit van het rugby daar is ook immens. Iedere school probeert natuurlijk van elkaar te winnen en dus is de competitie erg zwaar. Elke school heeft wel een topcoach ( onze coach Bashford is oud coach van de Sharks) en die topcoaches hebben weer invloed op spelers. Het is niet voor niets dat Zuid Afrika de World Cup Rugby heeft gewonnen.
Wij ( Duncan, Max en ik) leven in een Boarding house en dat is best wennen, je leeftdag en nacht met je 8 kamer genoten, dus je word snel een hechte groep. Je zit in totaal met ongeveer 100 man in de boarding house van grade 8 tot 12 en er lopen ook verscheidene nationaliteiten om. Er is ook echt een soort van rangensysteem waarbij je oudere mensen altijd groet en voor laat gaan. Dus als je grade 8 bent laat je eerst docenten en dan grade 12 ,11, 10 en 9 voor.
Ook krijgen we in de morgen en in de avond inspectie, ze checken dan of onze spullen in orde zijn en alles netjes en schoon is . Als je inspectie niet haalt krijg je EMR (early morning reflection). Dit is gewoon vanaf 5 uur in de morgen tot 6 uur tegen een muur staan als straf.
In de korte tijd dat ik er ben geweest heb ik veel geleerd qua rugby, je traint elke dag en het niveau is vergelijkbaar met de trainingen van Nederland U17. Je bent ook verplicht om een 2 e sport te doen, ik heb gekozen voor waterpolo en daar heb ik mee ook wel in vermaakt en omdat we veel moesten zwemmen was het ook goed voor de spieropbouw en conditie. Voor waterpolo trainde je ook 2 of 3 keer in de week en dat was meestal voor de rugbytrainingen. Ook zitten we geregeld ‘s morgens heel vroeg
( voor schooltijd) in het krachthonk, we lopen in spieropbouw een heul eind achter op onze leeftijdsgenoten hier. Ze beginnen hier al op zeer jeugdige leeftijd het krachthonk te gebruiken.
Ik ben nu al een paar weken thuis, school op zich ligt helemaal stil, we hebben wel les maar daar zijn we niet de hele dag mee bezig. Ik probeer wel fit te blijven, mijn vader heeft trainingsmateriaal geleased uit de container van de club, ik heb een hometrainer op zolder staan en ik kan ergens mijn gang gaan in een krachthonk. Nu maar hopen dat deze virus snel over waait en dat ik straks weer lekker die kant op kan.
Tys Koopmans