Met dank aan Rugby NL voor deze bijdragen (o.a. Talent Thursday) die zij geregeld op hun website plaatsen. Rugby NL: ‘Iedere eerste donderdag van de maand is het TalentThursday. Een nieuw initiatief om Nederlands rugby talent meer onder de aandacht te brengen’.
Bestuurslid Rugby NL Coen Potters bezoekt Oranje talenten in Nieuw Zeeland (Rugby NL, 11-05-2019)
Foto van links naar rechts:Tamara Stock, Lisa Egberts, Coen Potters, Stan vd Hoven & Lynn Koelman.
Stan, Lisa, Tamara en Lynn zijn 4 Nederlandse rugby talenten die momenteel in Mount Maunganui, Nieuw Zeeland bij de Inside Running Academy trainen en spelen. Allen hebben ze één ding gemeen. Ze willen het hoogst mogelijke niveau in Rugby bereiken.
Stan van de Hoven
Stan van URC, is al sinds februari 2017 in Nieuw Zeeland en zal daar nog minimaal 2 jaar blijven. Naast Jong Oranje U18 en U20 speelde hij al voor de All Blacks U19 en in het provincie team van de Bay of Plenty. Met een full scholarship heeft hij het erg naar zijn zin en hoopt ook in Nieuw Zeeland nog verder te kunnen komen. Uiteindelijk wil Stan wel dichter bij huis spelen.
Lisa Egberts (17)
Lisa is sinds januari dit jaar in NZL en blijft er tot het einde van dit jaar. Zeven jaar geleden is ze van judo overgestapt naar rugby en was meteen verkocht. In Nederland speelde ze voor The Wasps en The Dukes, trainde op de Rugby Academy Zuid en Oost en kwam uit voor de Nederlandse Dames 7s en voor de Dames 7s U18.
Vanuit Nieuw Zeeland heeft ze een scholarship ontvangen en na enkele maanden werd ze gescout en uitgenodigd voor het provinciale Bay of Plenty team om mee te doen aan het high performance programma. “Ik heb het hier heel erg naar mijn zin en leer elke dag bij over deze fantastische sport!”
Plannen voor erna heeft ze nog niet maar één ding is zeker; het zal met rugby te maken hebben.
Lynn Koelman (20)
Speelt pas 1,5 jaar rugby nadat ze jaren intensief gewaterpolo-ed heeft. Ze is bij RC Castricum gaan spelen, dezelfde Club waar haar broer Dave ook speelt. —Dave (Oranje U20) traint en speelt nu bij Massey in Auckland,NZL—.
Eerder dit jaar was Lynn geselecteerd om uit te komen voor het Oranje Dames XV team tegen Duitsland en Spanje. Een eervolle ervaring die ze nooit meer zal vergeten!
Hoewel Lynn pas net in NZL is aangekomen geniet ze er al volop van. Als ze later deze zomer terug naar Europa gaat wil ze bij de Toulouse Espoirs in Frankrijk gaan spelen.
Tamara Stock (20),
Geboren in Zuid Afrika, werd gegrepen door Rugby tijdens een beach toernooi in Nederland. Sindsdien speelt ze bij RC The Hookers. Tamara kwam twee keer uit voor de Dames 7s U18 en speelde onlangs tegen Spanje in de EK Dames XV finale.
Tamara is al ruim een jaar in NZL op een scholarship en speelt momenteel bij het Marlins rugby team als flanker. Ze heeft plannen om dit jaar op de Amsterdam 7’s te spelen en daarna bij stade Rennais in Frankrijk.
Op de vraag wat het verschil is in trainen en spelen aan de andere kant van de wereld antwoorden ze allen; de intensiteit van het spel is vele malen hoger en er wordt veel tijd besteed aan de basics en details zoals het vangen en passen. Het niveau van de coaches is hoog en de coaches werken ook constant aan zichzelf om te verbeteren. Hier kunnen we 100% van de tijd aan rugby besteden. Wat we missen? Nieuw Zeeland is weg ver weg van vrienden en familie.
Samanta Martinez Dion (Rugby NL 11-04-2019, Talent Thursday)
Iedere eerste donderdag van de maand is het TalentThursday. Een nieuw initiatief om Nederlands rugby talent meer onder de aandacht te brengen. Deze maand is Oranje Dames XV speelster Samantha Martinez Gion in de pen geklommen en heeft haar rugby verhaal voor jullie op papier gezet.
Keen for a bit of Baa-Baa action?
Ik ben Samantha Martinez Gion, maar bij de meeste van de rugby beter bekend als Ronnie. Vijf jaar terug stapte ik voor het eerst bij AAC het rugbyveld op. Rugby zit totaal niet in mijn familie, die wel erg sportief aangelegd is. Mijn vader was voetballer bij Ajax, mijn moeder deed fanatiek aan handbal. Ook heb ik een jonger broertje die momenteel prof volleybal speelt in Toulouse.
Zelf heb ik mijn hele jeugd aan judo gedaan. Vanaf mijn 12e bij Kenamju in Haarlem, daarna ook bij het Nederlands team. Toen ik 21 was, had ik totaal geen plezier meer in mijn sport en heb ik 3 jaartjes aan voetbal gedaan. Dat werd niks. Ik miste het harde trainen, maar daarnaast ook het fysieke contact.
Rugby. Daar had ik wel eens van gehoord. Vanaf de eerste training bij AAC was ik verkocht! Eindelijk weer fysiek contact en helemaal kapot gaan. Het mooiste van de rugbysport vind ik misschien nog wel de cultuur. Het woord kantine zou ook zeker niet thuishoren in de sport. Clubhuis, dat zegt het al. Huis. En zo voelde het ook.
Door mijn judo verleden kom ik al snel goed weg op het veld. Het tackelen en fearless het contact ingaan zorgde er voor dat ik al snel met AAC 1 (het 2e clusterde toen met Haarlem) mee mocht spelen. Het passen heb ik veel thuis geoefend, dat was hard nodig.
Na landskampioen te zijn geworden met AAC wilde ik in het buitenland kijken of ik nog meer in huis had. Ook mijn vriendin Tessa Wijmans wilde graag naar het buitenland om te rugbyen.
Via contacten kwamen we al snel bij de Saracens in Londen terecht. Ik dacht zelf: “mooi ze hebben een 2e, en trainen altijd met het 1e en 2e samen dus beter ga ik hier zeker worden”. Helaas is het voor dames nog niet zo goed geregeld als bij de heren en moesten wij zelf, zonder enige hulp, opzoek naar een slaapplaats daar. Uiteindelijk konden we een appartement vinden en gelukkig hadden wij al wat spaargeld voor dit avontuur. Eenmaal daar, was er een sponsor van de dames die mij aan werk hielp.
Zo’n avontuur is iedereen aan te raden! Het is een behoorlijke drempel om te gaan… Maar als je er eenmaal bent, kunnen ze echt wel een hoop doen voor je.
Zo’n avontuur is iedereen aan te raden!
Tijdens pre-season mocht ik met het eerste mee, een oefenwedstijd spelen in Frankrijk. Wat een drama, het spel gaat zo snel! Rucks van gemiddeld 2 seconden en ik had geen idee waar ik moest staan, dit gevoel hield ik de eerste 3 maanden. Scrummen, daar werd ik wel snel goed in. Een fantastische scrum coach en voor elke veldtraining een uur alleen daar aan werken, wierp z’n vruchten snel af.
Langzaam raakte ik gewend aan het snelle spel, en kon ik oprecht gaan genieten van het spelletje. Ik werd dan ook vaste speelster in het eerste, met als kers op de taart een basisplek tijdens de finale! Dat was fantastisch. Bij het stadion aan komen rijden in de bus, waar dan al een hele rij fans op je staat te wachten! Onwerkelijk, zoiets had ik alleen op tv gezien. Ik heb genoten vanaf het begin tot het einde, waar wij verdient die beker omhoog konden houden.
In deze periode werd ik ook uitgenodigd om met de Oranje Dames XV mee te spelen. Wat een eer. Ik denk dat er een hoop meiden die vanaf jongs af aan al bij oranje zitten niet beseffen wat een eer het is om voor je land uit te mogen komen. Ik kan je vertellen, ik besef dat dondersgoed. De eerste keer het volkslied, tranen over mijn wangen! En nog steeds elke keer weer. Ik denk dat wij met het team, waar we afgelopen maart het EK mee speelden, een hoop gaan bereiken. Een fantastisch jong team met veel nieuwe caps. De structuur wordt ons aangeboden, de wil is er, dus er beloven mooie dingen te gaan gebeuren!
De eerste keer het volkslied, tranen over mijn wangen!
Een aantal weken terug nam opeens een kennis van het Saracens avontuur contact met mij op. Een bekende in de dames rugby wereld. Het bericht was kort: Keen for a bit of Baa-Baa action?
De Babarians
Het ultieme om te halen als XV speler in mijn ogen. De Barbarian Football Club, beter bekend als de Barbarians, bijgenaamd Baa-Baas, is een rugbyteam voor genodigden uit de Britse Rugby Union.
Voor de rugbyers onder ons die nog niet zo bekend zijn in het rugby wereldje over de grens:
De Barbarians spelen in de traditionele zwart-wit gestreepte tenues, terwijl de spelers hun eigen clubsokken dragen.
Ook spelers uit andere landen kunnen uitgenodigd worden. Zo speelden ooit eerder de Nederlanders George de Vries van AAC en Yves Kummer van de Leidse rugbyclub DIOK mee met de Baa-Baas. Op 11 november 2009 had de rugbyer Jean-Pierre (Tim) Schumacher van Rugbyclub DIOK uit Leiden als derde Nederlander de eer om voor de Barbarians uit te komen.
En op 29 mei 2011 speelde Tim Visser met de Barbarians tegen Engeland. Tijdens die wedstrijd, die door de Barbarians werd gewonnen, nam hij bovendien twee try’s voor zijn rekening.
Dit zijn alleen maar heren namen, daar ben ik mij heel bewust van. De eerste Nederlandse vrouw zijn die voor de Babarians uit mag komen, wat een fantastische eer. Dit geeft ook aan dat het rugby in Nederland in de lift zit! 27 april spelen we tegen USA. En 2 juni, in Twickenham, spelen we tegen de Red Roses, het Engelse Nationale Dames XV team! Dit is de voorwedstrijd voor de Heren wedstrijd van de Babarians.
De eerste Nederlandse vrouw zijn die voor de Babarians uit mag komen, is een fantastische eer.
Dit valt tegelijk met de Amsterdam 7’s. Ben je niet zo’n sevens fan en wil je een fantastische rugby dag in Twickenham? Neem dan de Nederlandse vlag mee en kom kijken!
Jordy Hop (Rugby NL, 21-03-2019, Talent Thursday)
Een keer in de maand is het TalentThursday. Een nieuw initiatief om Nederlands rugby talent meer onder de aandacht te brengen. Het derde talent van Nederland is Jordy Hop, speler van Bournville RFC in Birmingham.
Allereerst kun jij ons vertellen welke positie jij nu speelt en voor welke rugby clubs en academies ben je uitgekomen?
Ik ben het meest ontwikkeld op die Outside-Centre (13) positie maar gedurende het seizoen speel ik ook 11, 12 en 14. Ik heb bij Rugby Club Eemland, Academy Zuid-West, South African College High School (SACS), Darlington Mowden Park (National one league) en ik speel nu bij Bournville RFC (level 5 , Nat 3).
Waar speel je nu en hoe vaak train je daar?
Ik speel nu bij Bournville RFC in Birmingham (level 5, Nat 3) en train 2 keer per week bij mijn club gecombineerd met 3 gym sessies
Waarom ben je ooit begonnen met rugbyen en wat maakt rugby jouw favoriete sport?
Mijn vader en broer speelden allebei rugby, hierdoor ben ik zelf ook gaan rugbyen.
Rugby is mijn favoriete sport doordat je kracht, snelheid, techniek en denkvermogen op de juiste manier moet inzetten om de juiste uitkomsten te behalen. Dit maakt rugby een fysieke maar ook tactische sport en dat spreekt mij enorm aan
Hoe was het om in Zuid Afrika te spelen voor SACS?
Het spelen van Schoolboy rugby in Zuid Afrika is tot nu toe het hoogtepunt van mijn rugby carrière. Met meer dan 1000 supporters langs de zijlijn een wedstrijd spelen geeft je een onbeschrijfelijk gevoel als 16/17 jarige. Dit gevoel was een mix van hard teamwork, passie, respect en rivaliteit.
Wat kunnen wij in Nederland leren van de rugby mentaliteit in Zuid Afrika?
Nederland kan natuurlijk nog veel leren van landen zoals Zuid Afrika. Alleen is het overnemen van dezelfde denk- en gedragspatronen op dit moment nog geen optie door het gebrek aan spelers, supporters en media aandacht.
Welk advies zou jij jonge rugby spelers geven in Nederland?
Investeer je tijd in het werken aan je skills, groter en sterker worden kan altijd nog.
Wat doe jij om je voor te bereiden voor de wedstrijden?
Het voorbereiden voor een wedstrijd begint voor mij de dag voor de wedstrijd met het analyseren van de tactiek die is ontwikkeld voor de wedstrijd, tijdens het analyseren bestudeer ik mijn taken en functies. Op de dag van de wedstrijd probeer ik de juiste voeding binnen te krijgen en gefocused de wedstrijd in te gaan.
Hoe zag een normale dag er uit van Jordy toen je bij SACS speelde?
Een normale dag in de Boarding house van onze school begon met een gezamenlijk ontbijt om 7 uur. Daarna waren lessen van 8:00 tot 15:00 uur op school met 2 pauzes ertussen, waaronder de lunch pauze waar we weer gezamenlijk een warme lunch hadden. Na school gingen we de Gym in voor een uurtje en gelijk erna begon de rugby training die eindigde om 17:30. Avondeten was ook gezamenlijk maar doordat er veel mensen extra lessen, sport en andere ding op het programma hadden was er vaak maar een kleine groep. Van 19:00 tot 21:30 waren er 2 studie sessies waar je je huiswerk en ander schoolopdrachten kon maken. “Lights out” was elke dag om 22:00 , dit was het punt waar alle lichten uit moesten zijn in de kamer en de dag weer voorbij was.
Heb jij nog dromen/wensen voor je rugby carrière?
Op dit moment heb ik geen droom/wens binnen mijn rugby carrière. Mijn droom was altijd om een wedstrijd op televisie te spelen met veel kijkers en om rugby als baan te hebben , dit heb ik allebei al mogen doen. Voor nu wil ik gewoon lekker kunnen spelen en geen blessure oplopen.
Bastiënne Oonk (Rugby NL, 02-01-2019, Talent Thursday)
Iedere eerste donderdag van de maand is het TalentThursday. Een nieuw initiatief om Nederlands rugby talent meer onder de aandacht te brengen. Het tweede talent van Nederland is Bastiënne Oonk, speler van AAC Amsterdam en de TeamNL Dames 7s.
Voor welke club speel je nu en om welke reden?
Ik speel nu voor AAC in Amsterdam. Hier speel ik nu mijn 2de seizoen. Toen ik in Amsterdam kwam wonen heb ik gekeken naar top clubs in de buurt, omdat ik mezelf beter wilde maken in het spel. AAC was voor mij 5 min fietsen en het dames team was toen Nederlands kampioen. Toen was de keuze al snel gemaakt!
Ooit over nagedacht om een jaar in het buitenland te spelen?
Ik heb er over na gedacht om naar Australië te gaan! Ik ben dit jaar de opleiding fysiotherapie gestart aan de Hogeschool van Amsterdam. Ik wil kijken of ik mijn junior stage in het 3de jaar (20 weken) in Australië kan lopen en dan tegelijkertijd daar rugbyen!
Voor welke oranje selecties heb je gespeeld?
Ik heb mogen uitkomen voor het Nederlands Talent TeamNL Dames 7s U18 team, TeamNL Dames 7s team en het Dames XV team.
Voor welke clubs en academies ben je uitgekomen voordat je bij AAC kwam?
Ik heb voor dat ik bij AAC ging spelen mijn eerste rugby ervaringen opgedaan bij Rugby Club the Pigs uit Arnhem. Omdat dit toen nog dicht bij mijn ouders was die in Winterswijk wonen.
Voor welke invitatieteams ben je al uitgekomen?
Ik ben in december voor de eerste keer uitgekomen voor Rugby Ecosse Feminim, dit is een invitatie team met speelsters uit Engeland en Wales. Deze speelsters zitten ook in nationale selecties. Het was voor mij dan ook een eer om gevraagd te worden voor dit team. Komend jaar ga ik ook voor de Ramblin Jesters spelen. Dit is een team met meiden uit Zweden en Engeland.
Wat vind je leuk aan het spelen in invitatie teams?
Het leuke aan een invitatie team is dat je andere speelstijlen leert kennen waar je veel van kunt leren. Ook het contact met zo veel verschillende meiden in de rugbywereld is erg gezellig! Het was dan ook fantastisch om bijvoorbeeld met Heather Fischer (Engeland international, te zien op de foto naast Bastiënne) te mogen spelen op de Barbados 7s met Rugby Ecosse Feminim. Iemand waar je echt veel van kan leren. Ze gaf ook hele goede tips tijdens de trainingen en op het veld.
Wat was je mooiste/beste prestatie ooit?
Tijdens mijn eerste toernooi voor Rugby Ecosse Feminim hebben we het toernooi gewonnen wat al super gaaf was! Maar op dit toernooi ben ik ook uitgekozen tot ‘most promising female player of the tournament’! Dit was niet te geloven! En echt een eer om te mogen ontvangen!
Hoe ziet een normale dag er uit van Bastiënne?
Ik studeer fysiotherapie aan de Hogeschool van Amsterdam, dus ik ga naar school tot een uur of 14:00. Als ik thuis kom ga ik leren totdat ik naar de training moet. Om 17:00 beginnen we met krachttraining en daarna van 18:00 tot 19:30 veldtraining. Als ik thuis kom eet ik meestal snel nog wat en daarna ga ik slapen.
Wat moet je allemaal laten om op het hoogste niveau te rugbyen?
Ik ben op mijn 17de van Winterswijk naar Amsterdam verhuisd vanwege de rugby. Hierdoor zie ik mijn ouders niet heel veel, dat was in het begin best moeilijk. Veel vrije tijd is er ook niet omdat ik veel aan het studeren ben daarnaast moet ik ook werken en dan nog trainen.
Wat heeft jou het meest geholpen om tot de top te komen in Nederland?
De support van mijn ouders die het allebei heel gaaf vinden wat ik doe. Ook de gezelligheid en passie die alle meiden hebben maakt het dat je door wil gaan!
Mink Scharink (Rugby NL, 06-12-2018, Talent Thursday)
Iedere eerste donderdag van de maand is het TalentThursday. Een nieuw initiatief om Nederlands rugby talent meer onder de aandacht te brengen. We kicken dit initiatief af met de introductie van Mink Scharink.
Vragen aan Mink:
1. Allereerst kun jij ons vertellen welke positie jij nu speelt, waar jij bent begonnen met rugby en voor welke club je nu speelt?
2. Hoeveel wedstrijd speel jij per seizoen?
3. Gefeliciteerd met een fantastisch seizoen!! Je bent met je school 2de geëindigd. Wat waren de meest zware wedstrijden en waarom?
4. Hoe vaak train jij en hoe druk ben jij met rugby en de andere sporten?
5. Wat doe jij om je voor te bereiden voor de wedstrijden?
6. Kun jij ons een voorbeeld geven in het leven van Mink?
7. Jij hebt gespeeld in de RE Championship met Jong Oranje. Hoe was deze ervaring?
8. Wat zijn je verwachtingen voor volgend seizoen en wat zijn jouw ambities?
9. Kun jij ons een voorbeeld geven van een normale wedstrijd trip met de Paul Roos en wat jullie om tot een team te komen?
10. Wat was jouw favoriete wedstrijd voor Oranje?
11. Wat maakt rugby jouw favoriete sport?
12. Wat is jouw meest favoriete eten?
13. Wat is jouw Guilty Pleasure?
14. Wat is jouw droom?
15. Zuid Afrika of Nederland?
16. Welk advies zou jij jongen rugby spelers geven in Nederland?
17. Wat denk jij dat Rugby Nederland moet doen om in de toekomst op een WK te spelen?
1. Ik ben met Rugby begonnen bij RRC ( Rotterdamsche Rugby Club). Toen ik 8 was zijn wij verhuisd naar Den Haag en ben ik bij HRC gaan spelen. Toen ik bij de junioren zat kreeg ik de kans om naar Zuid Afrika te gaan. Daar zit ik nu 4 jaar. Momenteel speel ik bij Paul Roos Gimnasium in Stellenbosch. Ik speel zowel loose foreward ( 8 en 6) en Lock en zelfs incidenteel loosehead prop.
2. we spelen ongeveer 20 wedstrijden per jaar. Met de intensiteit waarmee hier gespeeld wordt spelen de coaches liever iets minder dan meer.
3.Dank je wel. We zijn inderdaad 2e van het land geëindigd. De moeilijkste wedstrijden zijn de derby’s tegen Paarl Gimnasium, Paarl Boys High en de traditionele seizoen afsluiter tegen Grey College. Schoolboy Rugby is ontzettend populair hier in Zuid Afrika. Er is veel media aandacht voor er zijn veel internet fora en blogs die alles bijhouden wat er gebeurd. Daarnaast zijn veel ‘old boys’ (reünisten) nog steeds betrokken bij hun scholen. De sport is zo populair bij de kijkers omdat je echt voor de eer van je school speelt. Het is heel onbevangen. Omdat het zo populair is trekt het ook veel sponsoren aan en wordt het dus steeds professioneler. Niet iedereen vindt dat een goede ontwikkeling omdat de belangen te groot worden. Ik als nuchtere Hollander moest er wel aan wennen. Deze wedstrijden worden live op tv uitgezonden en er komen gerust 15.000 mensen kijken. Alle aandacht eromheen en de druk die daarbij komt maken het aan de ene kant moeilijker maar tegelijkertijd geeft het heel veel energie. De beide derby’s tegen de Paarls hebben we gewonnen maar de seizoen afsluiter tegen Grey, die ook nog om de eerste plaats ging, hebben we verloren met 2 punten. Daar wordt ik nog steeds zwetend wakker van;)
4. We hebben maandag, dinsdag en donderdag normale training van 14:30 tot 17:00 waarbij we maandag ook nog een videosessie hebben. Op Woensdag doen we positie specifieke training en op vrijdagen hebben we captains run. Als ik niet bezig ben met rugby dan ben ik in de gym. Ik doe niet aan andere sporten om de kans op blessures te voorkomen en ook mijn lichaam rust te geven. Ze zeggen dat rust erg wordt onderschat.
5. Iedereen heeft z’n eigen ritueel, en het is belangrijk dat je dat hebt om in de juiste mindset te komen. Bij thuiswedstrijden spreken we met het team af bij SAS ( Stellenbosch Academy of Sports) daar wordt je dan gestrapped en staat er eten en drinken klaar. Ook worden daar de laatste instructies gegeven. Mijn ritueel is dus vrij simpel, ik sta op ik ‘carboload’ en probeer niks te eten wat het lichaam teveel moeite kost om te verteren. Dan doe ik mijn koptelefoon op en luister naar Eminem, mijn laatste liedje voor elke wedstrijd is ’till I collapse’. we doen onze warming-up 30 minuten voor de wedstrijd maar ik ga altijd iets eerder om mijn nek en schouders los te maken en daarna oefen ik hoge ballen. 10 minuten voor K.O. drink ik mijn amoinos (fructose drankej) en pre workout, en dan hype ik mezelf op om in de zone te komen.
6. Mijn normalen dagen zien er ongeveer zo uit:
05:00 Gym (tot 06:30)
07:00 Ontbijt
07:40 School
14:30 Veld training (tot 17h00)
17:30 Avondeten
19:00 Optioneel een gym sessie en natuurlijk huiswerk
7. Het was een geweldige ervaring met een ontzettend leuk en goed team. Ik heb veel geleerd tijdens het toernooi en ik heb me gerealiseerd dat het WK voor Nederland erg haalbaar is.
8. Eind november ben ik klaar met school en dan is het tijd voor de volgende stap. Er zijn inmiddels contacten met clubs in Frankrijk en Engeland maar of dat wat wordt is lastig te zeggen. Ze moeten maar net iemand nodig hebben op mijn positie met mijn skills. Ik vind het allemaal erg spannend en hoop voor einde van het jaar duidelijk te hebben wat het gaat worden. Mijn ambitie is om in te stromen in een academy van een professionele club en dit te combineren met een studie.
9. Als we op trip gaan voor een toernooi of een verre uitwedstrijd vertrekken we meestal 2 a 3 dagen voor de 1e wedstrijd. We vliegen meestal s ’ochtends zodat we s ’middags een lichte training kunnen doen om de stijfheid van het reizen kwijt te raken. S ’avonds is er dan tijd voor een sociaal evenement. Meestal gaan we dan naar een winkelcentrum met zijn allen, eten we wat en gaan naar de film (altijd zonder de coaches) . Alles is gefocussed op teambinding. De volgende dag trainen we zwaarder volgens het ‘train above the game principe’ en een dag voor de wedstrijd is er dan de captains run. Na de wedstrijd gaan we meestal gelijk weg (met de bus) en slapen dan onderweg ergens. Dan komt de ontlading vaak, erg gezellig 😉
10. De halve finale wedstrijd op het EK U18 tegen Duitsland is mijn favoriete wedstrijd met Oranje. Het was een echte strijd, wij waren de underdogs en tegen Duitsland wil je als Nederlander altijd winnen. En het resultaat was dat we wonnen, we door konden naar de finale tegen Rusland en konden gaan spelen voor promotie. De spanning in de opbouw en de ontlading na de wedstrijd waren ontzetten mooi. Ik heb er heel veel van geleerd en het heeft mij toen nog meer gemotiveerd door te gaan met de sport en er alles uit te halen wat erin zit.
11. De kameraadschap en de mogelijkheid om voor iets te kunnen vechten. Wanneer je inloopt met de bal en een teammaat loopt met je mee om je te beschermen, en dus daarmee zijn eigen lichaam in de strijd gooit, dat geeft zoveel kracht. Ik hou van rugby omdat het een lifestyle is, het zegt veel over hoe iemand in het leven staat. Het voelt echt als familie.
12. Mijn lieveling eten verschilt maar ik zeg nooit nee tegen Sushi en Sweet Potato fries.
13. Mijn Guilty Pleasure als het om muziek gaat is ‘On top of the world’ van de Carpenters. Bij ons thuis gaat de radio dan op 10.
14. Mijn droom is professioneel rugbyer te worden en voor Nederland het WK te mogen spelen.
15. In het brede spectrum van de vraag hangt het er erg van af. Zuid Afrikaanse school rugby is ‘to die for’ en waar ik woon in ZA is ook een heerlijke plek. Maar Nederland is mijn thuis.
16. Mijn advies is vooral niet te luisteren naar mensen die je dromen niet steunen, om hard te trainen op het veld en in de gym natuurlijk, goed voor je lichaam te zorgen en geduld te hebben met de stappen die je zet. Enjoy the ride.
17. Ik denk dat het allerbelangrijkste is om zoveel mogelijk wedstrijden op hoog niveau te spelen. Veel competitieve en zware intensieve wedstrijden zorgen voor grote stappen vooruit. Als we ook nog veel gezonde onderlinge concurrentie tussen spelers hebben dwingen we onszelf steeds beter te worden. Als we het bij veel mensen een lifestyle in plaats van hobby maken hebben we alleen maar wat geduld nodig maar dan komt het vast goed.